Doorgaan naar hoofdcontent

Wat is de bodhi van alle Boeddha's?

Nieuwsbrief van 27 maart 2019

• Leerling: Wat is de bodhi* van alle Boeddha's? Meester: Het is de oorspronkelijke natuur van de geest •

Keizan Jokin, Denkoroku, case Manorhita

*bodhi betekent verlichting, dus er staat zoiets als ´Wat is de verlichting/essentie/het bijzondere van alle Boeddha's´


Afgelopen week wilde ik iets vertellen in de zengroep wat ik eerder heb verteld in mijn eerste praatje voor de sangha van Zen Spirit in Arnhem, over 'Alles is mind'.

Omdat er zo weinig mensen waren heb mijn verhaal nog niet (helemaal gedaan), maar heb ik verteld over de Denkoroku.

Denkoroku betekent ´Verslag van de overdracht van de het licht (Record of the Transmission of the Light)´. Het is geschreven door Keizan Jokin (1268–1325), een zenmeester die 3 generaties na de al veel genoemde Eihei Dogen kwam.

Waar Dogen gezien wordt als de vader van de Sotozenschool, wordt Keizan als de moeder gezien.
Niet omdat het een vrouw was, want helaas zitten er erg weinig vrouwen in onze overdrachtslijn: Prajnatara, Joan Halifax Roshi, Irène Bakker Sensei. (En ik zie nu op wikipedia dat Keizan ook vrouwen aanmoedigde om zich in zen te trainen: wiki#Support_for_training_women!) Maar omdat hij een zeer belangrijke leraar is geweest, niet in de laatste plaats door dit boek.

Dit boek beschrijft alle belangrijke verlichtings- en overdrachtservaringen van de Historische Shakyamuni Boeddha (-450 ; -370) tot en met Koun Ejo (1198-1280).
Het is daarmee een fantastisch boek om de leraren door de historie heen een beetje te leren kennen.

Het boek begint dus bij de verlichtingservaring van de historische Boeddha.
Deze heb ik gelezen en hij gaat als volgt:
"Shakyamuni Boeddha zag de morgenster en was verlicht, en hij zei:
'Ik, en de grote aarde en wezens, bereiken tegelijkertijd de Weg.' "

De Boeddha Wat hier opvalt is de gelijktijdigheid van de Shakyamuni en al het andere dat verlicht wordt.
Het doet me denken aan wat sommige leraren wel zeggen: "Ik kan niet verlicht worden. Want als er verlichting is, dan ben ik er niet meer."
En ook doet het me denken aan dat je uiteindelijk niet zit voor jezelf. Misschien begint het met ontspanning en ontstressing en dat is helemaal prima.
Maar er komt een moment dat je voelt, ziet, weet, dat je eigenlijk voor alle levende wezens zit.
En dat dat eigenlijk niet anders kan.
Ook hier hoef je niks bijzonders voor te doen EN het kan helpen om tijdens je meditatie af-en-toe goede wensen te sturen naar andere mensen of dieren, zoals we bij de mettameditatie deden.

Manorhita
Tenslotte heb ik toch de case van Manorhita aangehaald, waar ik het oorspronkelijk over wilde hebben.
Voor mij is dit het mooiste stuk van de Denkoroku. En het is ook zeer complex, op het eerste gezicht.
Als taal is het complex, als ervaring is het het simpelste wat er is, is het alledaags bewustzijn.
De oorspronkelijke natuur van de geest.

Komende week wil ik wel mijn filosofische praatje geven gebaseerd op de zaak van Manorhita.
Als je wilt kun je hem hier alvast lezen om er een beetje in te komen.
Is het te taai, laat het dan lekker zitten.
(ik heb hier helaas geen Nederlandse versie van)


Ik hoop je morgen te zien bij de zenavond,
Lucien

Reacties

Een reactie posten