Soms valt ineens de bodem uit je emmer. Valt er een kwartje. Gaan je haren overeind staan, raak je ontroerd en denk je niks meer. Nee, misschien zal dit voor jou niet dat moment worden. Dat kan zijn, maar voor mij was het dat wel en wie weet helpt het je ook op een of andere manier. Zazen is good for nothing ( Zitmeditatie is nergens goed voor) is de titel van een filmpje dat ik tegenkwam via iemand op Instagram. Deze Shohaku Okumura Roshi zegt vanaf 3'22": •  Deep in my heart I think to practice good-for-nothing-zazen is the most authentic practice in Buddhist tradition. That's why I'm okay. That's why my life ís meaningful  • Het zinloze zitten, dát laat me zien dat ik okay ben. Het is erg vreemd dat het me zo ontroert en ik zal er hieronder iets aan proberen uit te leggen. Maar kijk eerst het filmpje maar eens: Shohaku Okumura Roshi,  Interior Mythos Journeys,  sanshinji.org Tjah... valt hier iets aan te verklaren? Op het eerste gezicht lijkt het alsof er in h

Tijd. Ik kan niet schrijven over tijd, zonder Time van Pink Floyd erbij te halen. •  Ticking away the moments that make up a dull day Fritter and waste the hours in an offhand way. Kicking around on a piece of ground in your home town Waiting for someone or something to show you the way  • Hoe mooi en toevallig -ik zie het pas, nadat ik de tekst erbij gepakt heb- dat dit eerste couplet eindigt met het wachten op iets of iemand die je de weg toont. Hier begint het spirituele pad en in het Boeddhisme is dit een belangrijk punt: Bodhicitta . Letterlijk 'verlichte geest' of 'verlichtingsgeest', maar in het Engels vaak vertaald als Way Seeking Mind. Eihei Dogen zegt in zijn verhandeling over de tijd, Uji , waar ik later meer over zal zeggen: ' the desire for enlightenment arises spontaneously '. Alsof het buiten de causaliteit en dus buiten de tijd staat. Maar hier laat ik hem even bungelen. Bodhicitta is een onderwerp op zich en ik wilde het eigenlijk over tijd he