Doorgaan naar hoofdcontent

A formless field of benefaction

Naar aanleiding van de zenretraite van begin oktober vertelde ik twee weken geleden over het eerste vers dat we chanten op zo'n dag van de retraite, nog voordat we gemediteerd hebben. Het verse of atonement, zie Karmakastanje.

Na het eerste blok van drie periodes zitten gaat de bel en wordt meteen het volgende vers ingezet. Het Verse of the kesa.


• Vast is the robe of liberation
A formless field of benefaction.
I wear the Tathagata teaching
Saving all sentient beings •
Verse of the kesa (Vers van het monniksgewaad)


Dōgen, de grondlegger van onze Japanse Sotoschool, schrijft erover dat hij voor het eerst dit vers hoort zingen als hij in China is. Hij ziet de monniken hun gewaad op hun hoofd leggen en zachtjes het vers reciteren. Het ontroert hem diep, schrijft hij.
Wij doen hetzelfde met onze 
rakusu (het lekengewaad dat je mij om mijn nek ziet dragen in de zendo). We leggen het op ons hoofd tijdens het zingen van het vers. Ja, dat ziet er een beetje vreemd uit de eerste keer. En we doen het pas voor het eerst die dag om, nadat het vers is afgelopen.

Uitgestrekt is het kleed van bevrijding
Dit vers is heel symbolisch als je het mij vraagt. Wat is er uitgestrekt aan het kleed? Aan de rakusu of de kesa?

Ik denk dat de gelofte die je doet als je een rakusu maakt, ontvangt en draagt uitgestrekt is. Hoe ver reikt de intentie om goed te willen leven? Hoe ver reikt de intentie om jezelf volledig te bevrijden?
Het doet me weer erg denken aan karma: we kunnen alle gevolgen van onze intenties niet overzien, maar uitgestrekt zijn ze zeker.

Een vormloos veld van weldaad
Tijdens het chanten/zingen van dit vers kan er soms iets gebeuren wat de taal overstijgt. Een vormloos veld van weldaad klinkt groots en prachtig. Het mooie van samen zo'n ritueel doen en zoiets groots zingen zorgt er bij mij soms voor dat de grootsheid en het belang van een heilzame weg gaan, voelbaar wordt. De ontroering van een ritueel, waarin je op een ander niveau dan de taal uitdrukking geeft aan een bepaald verlangen en grootsheid.

Ook doet het vormloze veld van weldaad mij denken aan het veld van gewaarzijn. De speeltuin van de geest met al z'n eindeloze vormloze vormen.


Ik draag het onderricht van de Boeddha
Waar draag ik het onderricht van de Boeddha?
Op m'n lijf. Op m'n buik. Niet conceptueel in m'n hoofd. Het is het zoveel en zo vaak mogelijk terugschakelen naar een wakkere, compassievolle geest wat het uitdragen van het onderricht van de Boeddha is.


alle voelende wezens reddende
Hier komen we weer bij het Bodhisattvaideaal. De wens om alle voelende of levende wezen te helpen. De grote bus van het Mahāyānaboeddhisme.
Voor wie ga je zitten op je kussen?


Boeddha & Stupa, Pauenhof okt. 2019
Boeddha & Stupa, Pauenhof okt. 2019


Dit gedicht schreef ik op het bord. Wederom een gedicht dat ik schreef op de sesshin:

Green leaves are dancing in the wind
A frog is hidden in plain sight
Black fly, fighting to get out
Unaware there is neither inside, nor outside



Overige activiteiten: 
  • Big Mindfulness: Jezelf ontleden door het innemen van verschillende perspectieven. Je kleine zelf overstijgen. Vanaf maandag 11 november
  • Tijdsurfen: Mindful en intuïtief omgaan met tijd en taken. Werken vanuit rust. Vanaf dinsdag 12 november
  • Mindfulness: Leer afstand te nemen van je je stress en gepieker. Leer mediteren. Vanaf maandag 13 januari
  • Mindfulness individueel: Mindfulness inplannen zoals jij wilt
  • Workshops: Bij jou op kantoor, de werkvloer of vereniging een leuke workshop over Mindfulness, Tijdsurfen of Zen? Ik kom graag langs!

Geef vrijblijvend je interesse door



Hoop je binnenkort te zien,

Nenren

Reacties