Nieuwsbrief van 10 april 2019
• De wereld is mijn voorstelling •
Arthur Schopenhauer (1788 - 1860)
De kern van de ervaring waar zen naar probeert te wijzen is een non-dualistische ervaring of eenheidservaring.
Om dit wat rationeel te onderbouwen heb ik donderdag een filosofisch betoog gehouden.
Zen is in zichzelf geen filosofie, in ieder geval niet in de Westerse zin van het woord, omdat het geïnteresseerd is in ervaring en niet zo erg in een woordelijke verklaring.
Laat alles wat hier volgt dus boven alles een motivatie zijn om de wereld anders te ervaren!
Ik ben de laatste tijd de zentraditie meer gaan waarderen, juist omdat het géén sterke metafysische uitspraken doet. Zou het wel zeggen hoe de wereld in elkaar zit, dan zou dit vroeg of laat door een filosoof of wetenschapper ontkracht worden en daar gaat je filosofie.
Juist door naar de ervaring te blijven wijzen blijft het vloeibaar, zoals de ervaring ook is volgens mij. Misschien de ?achterliggende? realiteit ook wel...
Dus: Heb je geen zin om je hoofd te breken over al het onderstaande: Lekker niet doen. De conclusie is toch: Alleen de ervaring telt.
En voor iedereen die er wel z'n hoofd over wil breken: Laat het daarna weer los, ga zitten, voel je lijf, voel je adem. ;-)
Waar is dit van gemaakt?
Een van de vragen die ik stelde was ¨Waar is dit van gemaakt?¨ terwijl ik een rood kussentje ophield. Antwoorden als textiel, materie, energie, atomen komen op.
Vervolgens diezelfde vraag over een gedachte die we op zagen komen, even stilzittende met onze ogen dicht.
En dan tenslotte nog eens dezelfde vraag over de ervaring van rood, als we met onze ogen dicht 'rood' voorstellen. Dan wordt het iets stiller. Niet zo duidelijk. Energie wordt nog een keer genoemd. En ook herinnering en ´Ik´. Ik stel voor om te zeggen dat een gedachte en de ervaring van rood van mind zijn gemaakt.
Creëert de natuur ervaring?
Vervolgens teken ik op het bord eens het rode kussentje.
Hier komen lichtgolven vanaf die bij de kleur rood horen.
Deze vallen in de ogen van een poppetje wat ik teken.
En daar worden de oogzenuwen geprikkeld en ontstaan stroompjes in zenuwen, verandert er iets in neurotransmitters en neurale netwerken. En daar houdt het op, in de materie.
Nergens in deze zenuwen, neurotransmitters, neurale netwerken etc. komt de ervaring van rood voor!
Dit is een onopgelost filosofisch/wetenschappelijk probleem en ik durf te beweren dat het onoplosbaar is.
Waarom onoplosbaar?
Omdat wij alleen maar ervaring ervaren en in abstracties denken.
Als wij een fysische en neurologische verklaring van een verschijnsel geven, zoals van de ervaring van rood. Dan houden we een redenering die alleen maar uit abstracties bestaat.
Concept lichtgolf is een abstractie, concept neuron is een abstractie.
In die talige fantasiewereld van abstracties die we wetenschappelijke of rationele verklaringen noemen kan de verklaring alleen bestaan uit opeenvolging van abstracties. Meestal is dat taal.
Woorden volgen elkaar op en ik kan geen ervaring tussen de woorden in zetten. Alleen abstracties van ervaring, b.v. de woorden: ¨de ervaring van rood¨.
Een simpelere manier om uit te drukken waarom het onoplosbaar is is dat de natuurkundige of neuroloog de ervaring niet kan meten en daarom niet op kan nemen in zijn model of verklaring.
Conclusie: Alles in mind
De conclusie die ik hieruit wil trekken is dat alle verklarende concepten zoals lichtgolf,
neuron, materie, buiten de directe ervaring liggen. Materie ervaar je niet, materie veronderstel je.
Omgekeerd, zijn alle 'dingen' die je ervaart wél al in je 'mind'. Of het is mind.
-Dit is heel lastig om zinvol uit te drukken in taal-
We begonnen vorige week en ook deze week met het lezen van Keizans case van Manorhita,
omdat ik denk dat hij het bovenstaande uitdrukt wanneer hij zegt:
• Not a speck comes from the outside; there is not the slightest separation •
(Nog geen spikkeltje komt van buiten -buiten mij-; er is niet de minste afscheiding)
https://zengeldermalsen.page.
https://zengeldermalsen.page.
Laat dit een inspiratie zijn om de wereld als één te zien, als onafgescheiden van elkaar, onafgescheiden van jou.
Verhuizing
We gaan verhuizen! Niet weer naar een ander zaaltje in de Pluk, maar vanaf 18 april zitten we in Ons Huis, Herman Kuijkstraat 11, Geldermalsen.
We hebben het zaaltje helemaal voor onszelf en kunnen de spullen laten staan.
Mooi daglicht, uitzicht. Heb er zin in!
Ik hoop je donderdag te zien bij de zenavond,
Lucien
Reacties
Een reactie posten